Historia szkoły



HISTORIA SZKOŁY



1904 r. - Miejska Szkoła Rzemieślnicza

1926 r. - Miejska Szkoła Rzemieślniczo-Przemysłowa im. Jana Kilińskiego

1940 r. - Trzyletnia Szkoła Rzemieślnicza Przemysłu Metalowego

1945 r. - Miejskie Gimnazjum Mechaniczne im. Jana Kilińskiego

1950 r. - Technikum Mechaniczne im. Jana Kilińskiego

1953 r. - Technikum Drogowe

1955 r. - Technikum Samochodowe

1979 r. - Zespół Szkół Samochodowych im. Gen. Jóźwiaka "Witolda"

1989 r. - Zespół Szkół Samochodowych

2004 r. - Uroczyste obchody 100 rocznicy "Samochodówki"

2005 r. – Zespół Szkół Samochodowych otrzymał tytuł „Szkoła z klasą”

2008 r. – Uzyskaliśmy tytuł „Samochodowej Szkoły 2008 roku”

Obecny Zespół Szkół Samochodowych w Radomiu jest spadkobiercą tradycji najstarszej szkoły zawodowej w naszym mieście. Chlubą Radomia była założona w 1825 r. szkoła niedzielno-rzemieślnicza dla terminatorów istniejąca do 1914 r. Zorganizowano ją według programu wyznaczonego przez Komisję Oświecenia na wzór warszawskiej szkoły niedzielno-rzemieślniczej, której program opracował sam Stanisław Staszic. Szkoły te powstawały w związku z rozporządzeniem namiestnika Zajączka z 1916 r., które zobowiązywało do posyłania uczniów do szkoły w wymiarze 6 godzin tygodniowo. Wychowała ona wiele pokoleń rzemieślników radomskich. Szkoła niedzielno-rzemieślnicza oprócz czytania i pisania dawała wiadomości związane z zawodem: uczono geometrii, mechaniki i rysunku technicznego. W pierwszych latach jej istnienia wykładali tu profesorowie szkoły pijarskiej, co w rezultacie przyczyniło się do wysokiego poziomu nauczania, zgodnie z programem nakreślonym przez Staszica. W późniejszych latach nauczycielami szkoły niedzielno-rzemieślniczej byli nauczyciele szkoły elementarnej, w budynku której się mieściła. Szkoła niedzielno-rzemieślnicza początkowo miała 50 uczniów (1833) a w 1867 r. liczba terminatorów dochodziła do 250. Majstrowie winni byli zaopatrywać swych uczniów w książki i przybory piśmienne. Opiekunem szkoły był zawsze prezydent miasta, który brał udział w corocznych egzaminach. Szkoła utrzymywała się z opłat cechowych, składek towarzystwa i zasiłku kasy miejskiej.

W okresie powstania listopadowego i bezpośrednio po powstaniu w 1833 r. zmniejszyła się liczba uczniów i dopiero od 1836 r. można mówić o kolejnej fazie rozwoju tej szkoły . Do wybitniejszych nauczycieli szkoły niedzielno-rzemieślniczej należał Jan Kasprowski - nauczyciel gimnazjum, który bezinteresownie uczył technologii, chemii i mechaniki. Z biegiem lat kształcenie zawodowe młodzieży w obrębie cechu i szkoły niedzielno-rzemieślniczej stawało się niewystarczające.

W 1902 r. za sprawą prezydenta miasta Radomia Konstantego Zaremby powstała szkoła rzemieślnicza z rosyjskim językiem wykładowym, która miała na celu kształcenie ogó1ne oraz kształcenie w określonych zawodach. W szkole były dwa oddziały: stolarsko-meblarski i ślusarsko-kowalski. Obok lekcji prowadzone były zajęcia praktyczne w warsztatach. Szkoła mieściła się początkowo przy u1. Dzierzkowskiej w domu Foersteta później przeniesiona została do budynku na u1. Wysoką 66 (obecnie 25 Czerwca 66). W dniu 14.10.1994 r. minęło dokładnie 90 lat od czasu przekazania na ręce gubernatora radomskiego dokumentu dotyczącego założenia Miejskiej Szkoły Rzemieślniczej oraz zezwolenia Ministerstwa Oświaty i Ministerstwa SprawWewnętrznych na budowę szkoły, w której obecnie znajduje się Zespół Szkół Samochodowych. Dokument z dnia 14.10.1904 r rozpoczyna nowy etap kształcenia zawodowego młodzieży radomskiej. Powołana specjalna komisja pod przewodnictwem gubernatora radomskiego, która otrzymała specjalne pełnomocnictwa dotyczące prac przy budowie, dysponując na początku kwotą ponad 70 000 rubli przystąpiła do pracy. Dnia 1.09.1906 r. prace przy budowie Szkoły Rzemieślniczej zostały ukończone i nowy gmach został oddany do użytku. Przedstawiał się imponująco - piętrowy budynek szkolny z czerwonej cegły wyposażony w centralne ogrzewanie, mieszkania dla dyrektora szkoły i woźnego oraz warsztaty szkolne.

Strajk szkolny 1905 r. nie ominął Radomia. Brała w nim również udział młodzież Szkoły Rzemieślniczej. Akcją strajkową kierowała młodzież gimnazjum męskiego. Do Miejskiej Szkoły Rzemiosł wkroczyli 1.02.1905 r. robotnicy żądając od dyrektora (inspektora) Tałdykina przerwania lekcji. Uczniowie poparli akcję robotników, w przedłożonej dyrekcji szkoły petycji żądali nauczania w języku polskim, zwolnienia nauczycieli Rosjan, a zaangażowania nauczycieli Polaków. Strajki w szkole rzemieślniczej trwały cały rok, podobnie w szkole niedzielno-rzemieślniczej. Stanowisko terminatorów popierała starszyzna cechowa. Na wieczorowych kursach kreślenia i rysunku istniejących przy szkole rzemieślniczej nie odbywały się zajęcia przez przeszło rok. W następstwie rewolucji i strajku szkolnego rząd rosyjski wydał ustawę zezwalającą na otwarcie szkół prywatnych bez praw rządowych z językiem wykładowym polskim. W Szkole Rzemieślniczej władze carskie zgodziły się, aby takie przedmioty jak: matematyka oraz technologia drewna i metali wykładane były w języku polskim. Oprócz tych przedmiotów uczniowie mieli wykłady z języka rosyjskiego, religii, fizyki, języka polskiego, a od 1909 r. z języka niemieckiego - jako przedmiotu nadobowiązkowego. Mieli także praktyki w warsztatach szkolnych. W szkole prowadzono także kursy wieczorowe dla robotników. Uczniowie kończący szkołę otrzymywali tytuły "mistrzów" i "podmistrzów".

Wraz z wybuchem I wojny światowej zajęcia w Szkole Rzemieślniczej zostały przerwane. W budynku szkolnym dwukrotnie stacjonowały wojska niemieckie dokonując jego całkowitej dewastacji. Zniszczeniu uległy pomoce naukowe, sprzęty, dokumenty, książki. Dzięki staraniom Zarządu Miasta jesienią 1918r. dawna Miejska Szkoła Rzemiosł została uruchomiona po odbudowie i remoncie zniszczonego podczas wojny budynku. Reorganizację jej przeprowadził zasłużony pedagog i dyrektor Michał Korolec. W 1919 r. otrzymała ona nazwę: Miejskiej Szkoły Rzemiosł im. Jana Kilińskiego. W budynku tej szkoły mieściły się kursy maturalne Błaszyńskiego, kursy buchalteryjne Tadeusza Filleborna oraz Miejska Dokształcająca Szkoła Zawodowa. Właścicielem szkoły było Towarzystwo Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej im. J. Kilińskiego, którego głównym udziałowcem była gmina miasta Radom. Warsztaty szkolne otrzymały nowy park maszynowy, gdzie kształcono w zawodach: stolarskim i ślusarsko-mechanicznym, a po uruchomieniu kuźni także rozpoczęto naukę kowalstwa. W 1924r. uruchomiono także odlewnię metali kolorowych. Praktyczna nauka zawodu odbywała się na dwie zmiany. Nauka trwała trzy lata w dwóch ciągach klas. Pierwsi absolwenci opuścili szkolę w 1922r. W tym roku również do budynku szkoły wprowadziła się Państwowa Szkoła Kolejowa przeniesiona ze Skarżyska, którą przekształcono na Państwową Średnią Szkołę Techniczną. W latach 1930-1939 otrzymała ona nowoczesny budynek przy ulicy Kościuszki 7. Szkoła posiadała wydziały: mechaniczny i budowlano - drogowy.

W roku szkolnym 1926/27 Miejska Szkoła Rzemiosł zmienia nazwę na Miejską Szkołę Rzemieślniczo-Przemysłową im. J. Kilińskiego. W 1931r. zapadła decyzja w Komisarycznym Zarządzie Miasta o likwidacji szkoły, nie dokonuje się naboru uczniów do klas pierwszych. Jej istnienie zostało uratowane dzięki staraniom Towarzystwa Popierania Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej im. J. Kilińskiego, którego członkowie rekrutowali się z przedstawicieli przemysłu i rzemiosła. Likwidacji uległ jeden z wydziałów szkoły - wydział stolarski.

W 1938 r. następuje reorganizacja szkolnictwa zawodowego. Szkoła zostaje przemianowana na Prywatne Męskie 3-letnie Gimnazjum Mechaniczne im. J. Kilińskiego Towarzystwa Popierania Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej. Dyrektorem szkoły zostaje Stanisław Drewski. Wybuch II wojny światowej i lata okupacji przerywają normalne funkcjonowanie szkoły. Władze niemieckie przejęły budynek, ale w grudniu 1939 r. zezwoliły na uruchomienie warsztatów. Pracownicy szkoły sprzed września 1939r. podjęli tu pracę jako robotnicy. W kwietniu 1940 r. władze okupacyjne zezwoliły na otwarcie Trzyletniej Szkoły Rzemieślniczej przemysłu metalowego, w której zajęcia trwały do sierpnia 1941 r., kiedy to została zamknięta, a jej cały majątek skonfiskowany.

Wojna nie szczędziła ani nauczycieli, ani uczniów tej szkoły. W 1941r. zostali aresztowani i wywiezieni do Oświęcimia, skąd już nie powrócili nauczyciele tej szkoły: dyrektor inż. Stanisław Drewski, Aleksander Kołbuk, Mieczysław Strzemienny, Józef Tarapata, Czesław Dankowski, ks. Stefan Grelewski.

Jeszcze podczas istnienia okupacyjnej Szkoły Rzemiosł Niemcy przeprowadzili obławę na uczniów, której celem było schwytanie młodych ludzi zdolnych do pracy na terenie Rzeszy. Udało im się pochwycić zaledwie kilku - reszta zdołała uciec. Po opuszczeniu Radomia przez Niemców na wiosnę 1945r. zostaje uruchomione Miejskie Gimnazjum Mechaniczne im. J. Kilińskiego. Otwarto dwie I klasy - w sumie 85 uczniów rozpoczęło naukę. Budynek szkolny był częściowo zniszczony, z warsztatów zostały wywiezione maszyny i urządzenia, sprzęt szkolny uległ rozproszeniu. Dyrektor szkoły Władysław Piwnicki oraz kierownik warsztatów Michał Pająk zajmowali się odzyskiwaniem sprzętu i maszyn z zakładów przemysłowych, a część obrabiarek znaleziono aż w Częstochowie. W tym okresie następuje szybki wzrost liczby uczniów, w 1947 r. 56 absolwentów otrzymuje pierwsze po wojnie dyplomy ukończenia Gimnazjum Mechanicznego.

W roku szkolnym 1947/48 szkoła przechodzi pod nadzór pedagogiczny i administracyjny Ministerstwa Oświaty i otrzymuje nazwę 3-letniego Państwowego Gimnazjum Mechanicznego.

Reforma oświatowa z 1948 r. powoduje przejęcie szkoły przez Centralny Urząd Szkolnictwa Zawodowego. Uzyskane kredyty pozwalają na zakup tokarek, frezarek, uzupełnienie narzędzi i przyrządów pomiarowych do wyposażenia warsztatów.

Kolejna reforma z 1950r., przekształciła Gimnazja Zawodowe na technika i szkoły zasadnicze. Państwowe Gimnazjum Mechaniczne im. J. Kilińskiego zostaje przekształcone w Technikum Mechaniczne im. J. Kilińskiego.

W tych pierwszych powojennych latach do trudności ekonomicznych szkoły takich jak brak sprzętu i narzędzi, brak pomocy naukowych i duże zagęszczenie szkół na skutek powiększającej się w szybkim tempie liczby uczniów dochodziły trudności związane z dostosowaniem się ludzi do nowej rzeczywistości. Dochodziło do konfliktów ideologicznych, których głównymi sprawcami byli działacze ZHP. Na wiosnę 1950 r. doszło do incydentów, które przerwało dopiero odwołanie dyrektora Władysława Piwnickiego i mianowanie 1.04.1950r. Antoniego Bociana na szefa tej placówki. Z pracy musiało odejść również kilku nauczycieli, katecheta, a także usunięto kilku uczniów. Dyrektor szkoły A. Bocian, który pełni równocześnie funkcję dyrektora Gimnazjum Teletechnicznego przenosi to ostatnie do budynku dawniejszej szkoły rzemiosł, Gimnazjum Mechaniczne i Teletechniczne są szkołami wygasającymi, Technikum Mechaniczne im. J. Kilińskiego kształci dwa ciągi klas w cyklu 4-letnim. Obok funkcjonują jeszcze: 2 - letnia Szkoła Ceramiczna, 2 - letnia Szkoła Metalowa i 2 - letnia Szkoła Łączności. W 1953r. Szkołę opuszczają pierwsi absolwenci - technicy, mechanicy posiadający pełne uprawnienia do studiów wyższych.

Z końcem roku szkolnego 1953/54 Zarządzeniem Ministra Przemysłu Maszynowego, któremu szkoła podlega Technikum Mechaniczne im. J. Kilińskiego zostaje zlikwidowane i dołączone do istniejącego już w Radomiu Technikum Mechanicznego przy ulicy Kościuszki 7. W budynku dawnej Szkoły Rzemiosł we wrześniu 1953r. rozpoczyna pracę Technikum Drogowe, którego dyrektorem zostaje Antoni Bocian. Ta szkoła podlega Ministerstwu Transportu Drogowego i Lotniczego, które na wniosek dyrektora z dniem 1 września 1955r. zmienia jej specjalizację na Technikum Samochodowe. Równocześnie rozpoczyna się organizacja warsztatów o specjalizacji samochodowej. Wielkie zasługi w rozpowszechnianiu motoryzacji na terenie szkoły wnieśli Kierownik Warsztatów Szkolnych inż. Stanisław Józefowicz oraz nauczyciel zawodu - Zdzisław Przybytniewski. Przy Technikum powstaje Zasadnicza Szkoła Samochodowa z wydziałem dla pracujących.

Tak oto od 1 września 1955r., rozpoczął się nowy okres dziejów szkolnictwa zawodowego w gmachu wybudowanym z inicjatywy mieszkańców Radomia u progu XX stulecia z myślą o kształceniu wykwalifikowanych pracowników i trwa on do dziś. Kolejne etapy w historii szkół samochodowych wyznaczają okresy kierowania tą placówką przez trzech dyrektorów. W latach 1955 - 1972 funkcję dyrektora Technikum Samochodowego pełni Antoni Bocian, inicjator utworzenia tego typu szkoły. W tym czasie zostaje rozbudowany gmach szkoły -powstaje sala gimnastyczna, przybywa 9 sal lekcyjnych, powstają pomieszczenia dla biblioteki , świetlicy, uruchomiono jadalnię i kuchnię. Zostaje urządzony gabinet lekarski i dentystyczny, pracownia języka rosyjskiego i przysposobienia wojskowego oraz pomieszczenie dla kółka fotograficznego. W 1968r. szkoła otrzymuje pierwszy autokar. Zostają wybudowane nowe warsztaty szkolne, powstaje nowoczesna stacja obsługi samochodów, przybywa sprzętu i pomocy naukowych niezbędnych do kształcenia zawodowego. W maju 1959r. pierwsi absolwenci Technikum Samochodowego zdają maturę.

18 czerwca 1966r. podczas zjazdu absolwentów z okazji Jubileuszu 60 - lecia istnienia szkoły w tym gmachu następuje uroczyste wręczenie sztandaru ufundowanego przez Komitet Rodzicielski. W kwietniu 1970r. z okazji 25 - lecia szkolnictwa zawodowego - na terenie szkoły odbywa się wystawa pomocy naukowych.

Od 1 września 1972r. do dnia śmierci - czyli 18.01.1987r. szkołą kieruje dyrektor inż. Paweł Lichwierowicz. Od 1 września 1973r. przybywa część klas wydziału dokształcającego i szkoła przyjmuje nazwę Zespołu Szkół Samochodowych, jedynego w województwie kieleckim. Podczas uroczystości Jubileuszu 75 - lecia szkoły, który odbył się 21 września 1979r., szkole zostaje nadane imię gen. Franciszka Jóźwiaka "Witolda". Patronat nad szkołą obejmuje MO i SB. W tym dniu również zostają odsłonięte dwie tablice pamiątkowe: pierwsza poświęcona patronowi szkoły oraz druga nauczycielom, którzy pracowali w tym budynku i podczas okupacji zginęli w Oświęcimiu. Lata siedemdziesiąte to okres dalszego rozwoju szkoły, zwiększa się ilość oddziałów oraz liczba młodzieży uczącej się. W roku szkolnym 1976/77 przy Zespole Szkół Samochodowych powstaje Policealne Studium Zawodowe. W końcu lat osiemdziesiątych liczba uczniów przekracza - 1500 - do 1980 roku szkoły samochodowe opuściło - 4500 absolwentów. Młodzież ma do dyspozycji pracownie i gabinety wyposażone w pomoce dydaktyczne; elektroniki samochodowej, podwozi samochodowych, silników spalinowych, pracownię przepisów ruchu drogowego, fizyki, chemii, technologii ogólnej. Szkoła posiada własną stację diagnostyczną z pełnym wyposażeniem do badania układu kierowniczego, jezdnego i hamulcowego.

Dzięki pracy grona pedagogicznego młodzież uczestniczy w licznych olimpiadach i uzyskuje szereg sukcesów w województwie i na szczeblu centralnym. Największe sukcesy odnieśli uczniowie w Turnieju Wiedzy o Wyna1azczości i olimpiadzie Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym. Młodzież uczestniczyła w każdej edycji olimpiady zajmując wysokie miejsca na szczeblach wojewódzkich, często dochodząc do finału i uzyskując indeksy na wyższe uczelnie.

W 1980 r. wysoki poziom i doskonała opinia szkoły zostają nagrodzone - przyznano szkole Medal Komisji Edukacji Narodowej.

Najnowszy etap dziejów szkoły to okres od 21.01.1987 r., kiedy kierownictwo placówki przejmuje mgr Jerzy Gorgoń, wielce zasłużony dla szkoły dyrektor, który kieruje nią do 31.08.1998r. W tym czasie wielkich przemian w Polsce również szkoła wierna swej tradycji znajduje się w czołówce wyścigu ku nowoczesności. 23 czerwca 1989 r. decyzją Rady Pedagogicznej zostaje skreślone z nazwy szkoły imię F. Jóźwiaka. "Witolda" Od tej pory, aż do dziś, szkoła nosi nazwę Zespół Szkół Samochodowych w Radomiu. Mimo ogromnych problemów ekonomicznych oświaty w ciągu 3 lat od czasu zatwierdzenia decyzji o rozbudowie szkoły przez władze nadrzędne powstał 2 - piętrowy budynek dydaktyczny dla szkolnictwa zawodowego z dziewięcioma salami lekcyjnymi i stanowiskami diagnostyczno-naprawczymi. Od lutego 1994r. rozpoczęły się zajęcia dydaktyczne w nowoczesnych pracowniach wyposażonych w pomoce naukowe i zaplecza dla nauczycieli. W 1994 roku rozpoczyna się również budowa sali gimnastycznej z pływalnią oraz rusza remont generalny głównego budynku szkoły powstałego w 1904 roku. W 1996 r. Zespół Szkół Samochodowych zostaje przekazany pod zarząd władz miejskich w Radomiu. Remont budynku zostaje ukończony w 1997 r., a budowa sali gimnastycznej z pływalnią w 1998 r. W wyniku decyzji Rady Miasta Zespół Szkół Samochodowych traci jednakże pływalnię ,którą przejmuje Zarząd Miasta. W wyniku długich negocjacji dyrekcji ZSS udaje się zatrzymać w rękach szkoły nowo wybudowaną, nowoczesną salę gimnastyczną.

W roku szkolnym 1992/93 jako przedmiot obowiązkowy wchodzi do nauczania informatyka. Dla jej potrzeb szkoła zakupiła osiem zestawów sprzętu komputerowego klasy IBM PC 286 - uzupełnianych co roku nowocześniejszymi komputerami z dodatkowym wyposażeniem. W tym też roku rozpoczyna się kompleksowa komputeryzacja biblioteki szkolnej, co zasługuje na szczególne podkreślenie - gdyż dzięki temu placówka ta staje się pierwszą w pełni skomputeryzowaną biblioteką szkolną na terenie województwa radomskiego i jedną z pierwszych na terenie całego kraju. W szkole nauczane są cztery języki obce.

W roku 1992/93 rozpoczęła się współpraca ZSS w Radomiu College'ami w Sheffie1d i Barnsley w Anglii która trwa do dziś. Dyrektorzy szkół w maju 1992r. podpisali porozumienie o współpracy obejmującej wymianę doświadczeń, konsultację porównawczą programów nauczania i w miarę możliwości wizyty szkoleniowe nauczycieli oraz wakacyjne wymiany uczniów.  W dniu 31 sierpnia 1998 r. odszedł na emeryturę ówczesny dyrektor szkoły mgr Jerzy Gorgoń, a w wyniku konkursu stanowisko dyrektora objął od 1.09.1998 r. jego zastępca mgr inż. Tadeusz Ługowski, pełniący tę funkcję do dnia dzisiejszego - absolwent Zespołu Szkół Samochodowych z czasów dyrekcji Antoniego Bociana, nauczyciel w szkole od 1972 r. Zastępcami dyrektora zostali: mgr Stanisław Kołtun oraz mgr Janusz Mazurkiewicz.

Pod koniec 1998 r. odnowiono główne wejście do szkoły, a w roku 1999 szkoła przeprowadza remont budynku powstałego w latach sześćdziesiątych, oraz pomieszczeń pracowni samochodowej.

W 1999 r. szkoła zaistniała w ogólnoświatowej sieci Internet. Dnia 11.10.1999 r. uruchomiona została pod adresem www.zss.radom.pl szkolna witryna internetowa. Kilka miesięcy później wiosną 2000 r. podłączone zostało stałe łącze internetowe dzięki któremu szkoła uzyskała stały dostęp do sieci Internet. W ramach programowi MENIS - "INTERNET W KAŻDEJ SZKOLE" w październiku 2002 roku "Samochodówka" otrzymała serwer SBS, komputery dla szkolnej pracowni internetowej oraz wyposażenie Szkolnego Centrum Informacyjnego, które umiejscowione zostało w czytelni biblioteki szkolnej.

Po odejściu na emeryturę dyrektora Ługowskiego, Prezydent Miasta Radomia Zdzisław Marcinkowski powierzył z dniem 01.10.2003r kierowanie szkołą, jako pełniącego obowiązki, dotychczasowemu zastępcy dyrektora Stanisławowi Kołtunowi, który pełnił tą funkcję do czasu konkursu.
Rok 2004 to kolejna zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. W wyniku wygranego konkursu ogłoszonego przez Prezydenta Miasta od 01.04.2004r kierownictwo nad placówką objął mgr inż. Wojciech Bernat - absolwent Wydziału Mechanicznego Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Radomiu, a wcześniej Technikum Samochodowego w Radomiu.
Nowy dyrektor chce rozwijać szkołę zarówno pod względem dydaktycznym, jak i materialnym oraz promować placówkę w środowisku lokalnym, jak i w zjednoczonej Europy oraz naszych sąsiadów. Rok 2004 to wielki jubileusz 100 - lecia naszej szkoły.
Komitet obchodów tej uroczystości na czele z dyrektorem Wojciechem Bernatem przygotował cały cykl imprez promujących Szacowną Jubilatkę.
Honorowy patronat nad obchodami objął Prezydent Miasta Pan Zdzisław Marcinkowski. W programie imprez znalazły się m.in. rajdy samochodowe, parady i wystawy motoryzacyjne, prezentacje pojazdów samochodowych, zawody sportowe organizowane dla środowiska lokalnego, sesja popularno – naukowa.
Dzięki nawiązaniu współpracy dyrektora Bernata z Wydziałami Kultury i Promocji Miasta Urzędu Miejskiego szkoła była współorganizatorem czerwcowych Dni Radomia. Uwieńczeniem Roku Jubileuszowego była uroczysta akademia w sali koncertowej Urzędu Miejskiego z udziałem przedstawicieli Wojewody Mazowieckiego, Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu, Kuratorium, Prezydenta Miasta i wielu absolwentów i przyjaciół szkoły. Wieczorem 9 października 2004 r. odbył się wielki Jubileuszowy Bal dla nauczycieli i absolwentów szkoły.

Tak „Samochodówka” weszła w kolejny okres swojego istnienia.

By sprostać ciągłemu rozwojowi motoryzacji i właściwie przygotowywać naszych uczniów do dalszej nauki lub pracy musimy odpowiednio dostosowywać metody i techniki nauczania oraz zapewniać nowoczesne wyposażenie techniczne i dydaktyczne.
W tym celu w 2004 roku został przygotowany i złożony przez dyrektora Bernata projekt nowoczesnej pracowni komputerowej sfinansowanej w całości ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.
Dzięki temu w 2005 roku szkoła otrzymała 20 nowoczesnych zestawów komputerowych z oprogramowaniem, serwerem i urządzeniami do prezentacji multimedialnych, które umieszczone zostały w wyremontowanej dzięki sponsorom pracowni.
W 2005 roku dyrektor szkoły złożył kolejne wnioski o pozyskanie ze środków Unii Europejskiej pracowni komputerowej i multimedialnego centrum bibliotecznego.
Oba zostały zaakceptowane i szkoła pozyskała kolejnych 25 zestawów komputerowych.
Każda z pracowni o wartości przekraczającej 100 tys. zł doskonale służy młodzieży naszej szkoły.
Działalność szkoły została w pełni skomputeryzowana, wprowadzono programy niezbędne do organizacji, administrowania szkołą, dla uczniów programy wspomagające projektowanie procesów technologicznych. Przy okazji projektów unijnych grupa kilkunastu nauczycieli odbywa szkolenia informatyczne.
Wyremontowano wiele sal i klasopracowni, dzięki pomocy finansowej sponsorów przygotowano na dziedzińcu ogródki skalne i miejsca do wypoczynku dla uczniów.
Pozyskano do celów dydaktycznych kilka samochodów m.in. Opla Astra, Peugeota 206, Citroena Saxo.
Dzięki staraniom dyrektora Wojciecha Bernata i przychylności władz miasta w 2005 roku w miejscu starego i zbędnego budynku magazynowego rozpoczęła się budowa obiektu warsztatowego, spełniającego wymagania stacji kontrolnej pojazdów samochodowych.
Od roku szkolnego 2004/05 w szkole działa Ośrodek Egzaminacyjny Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Warszawie dla zawodów mechanik pojazdów samochodowych, elektromechanik pojazdów samochodowych i blacharz pojazdów samochodowych.
Młodzież nie tylko z naszej szkoły może zdawać egzaminy przed komisjami zewnętrznymi w „Samochodówce”.
Z funduszy Unii Europejskiej pozyskano dla warsztatów szkolonych wiele urządzeń pomiarowych i diagnostycznych służących m.in. kontroli ustawienia kół pojazdu, badaniu stanu amortyzatorów, zanieczyszczenia spalin, agregatów spawalniczych.
W 2005 roku reaktywowano koła PCK i Honorowych Dawców Krwi. Szczególnie w tym drugim aktywnie działa duża grupa młodzieży niosąc pomoc mieszkańcom naszego regionu.
W roku szkolnym 2005/06 Honorowi Dawcy Krwi z szkolnego koła HDK zdobyli drugie miejsce na Mazowszu pod względem ilości oddanej krwi wśród szkolnych tego typu organizacji.
Ciągłej poprawie ulega poziom i efekty nauczania w naszej szkole.
W 2005 roku otrzymaliśmy tytuł Szkoła z Klasą a nasi uczniowie pozytywnie zdawali egzaminy zewnętrzne maturalne i zawodowe.
Przeprowadzone zostały remonty dachu „starego budynku” i sali gimnastycznej, a pracownia samochodowa przestała przypominać wyglądem lata 70-te.

W 2006 roku złożony został przez dyrektora szkoły Wojciecha Bernata i zaakceptowany przez panel ekspertów wniosek o dostarczenie ze środków Unii Europejskiej kolejnej, trzeciej pracowni komputerowej.
Dzięki współpracy z partnerami niemieckimi ze szkoły Georg-Von-Langen-Schole młodzież i nauczyciele „Samochodówki” mogą zdobywać nowe doświadczenia i umiejętności.
W ramach projektów Leonardo da Vinci i współdziałaniu z uczelniami nauczyciele naszej szkoły mogli brać udział w warsztatach i szkoleniach w Niemczech.
W marcu 2007 r. uczniowie ZSS odbyli po raz pierwszy praktyki zawodowe w Niemczech w ramach projektu Leonardo da Vinci. W wyniku nawiązanej współpracy polsko- niemieckiej szkołę w listopadzie 2008 r. odwiedziła niemiecka delegacja. Dalsze kontakty umocniła wycieczka nauczycieli i uczniów do Holzminden w marcu 2008r. „Samochodówka” podjęła także współpracę ze szkołą rosyjską w Piereslavliu – Zalesskim, czego kwintesencją była wizyta delegacji rosyjskiej w 2007 r. i podpisanie kontraktu na współpracę miedzy placówkami. W kwietniu 2008 roku delegacja ZSS w składzie: zastępca dyrektora szkoły mgr inż. Andrzej Fokt, zastępca kierownika warsztatów mgr inż. Marek Łyjak, nauczyciele mgr Olga Milewska i mgr Renata Spytek odwiedziła zaprzyjaźniony Koledż kinofotochemiczny w Pereslavliu - Zalesskim. Głównym celem wizyty było podpisanie aneksu do Umowy o współpracy pomiędzy placówkami z Polski i Rosji, co umożliwi w przyszłości praktyki uczniowskie w zakładach na terenie Moskwy, Jaroslawla i Pereslavla-Zalesskiego. W maju 2009 r. w naszej szkole gościli opiekunowie i uczniowie zaprzyjaźnionej rosyjskiej placówki.
Radomska “ Samochodówka” brała także udział w Targach Techniki Motoryzacyjnej Poznań 2007, natomiast koniec roku szkolnego 2006/2007 zaowocował zorganizowaniem po raz pierwszy Dni Europejskich. W kwietniu 2008 r. na drugą kadencję w konkursie na dyrektora ponownie został wybrany mgr inż. Wojciech Bernat, co bardzo pozytywnie wpłynęło na dalszy rozwój naszej szkoły. Przez cały okres kadencji dyrektor Wojciech Bernat intensywnie pozyskuje fundusze unijne w ramach EFS, w wyniku, czego powstały trzy dobrze wyposażone pracownie informatyczne, a także sprzęt techno-dydaktyczny przydatny do przeprowadzania egzaminów zawodowych. Uzyskaliśmy także środki z Europejskiego Funduszu Społecznego z Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej na wyposażenie stanowiska blacharza samochodowego i mechanika pojazdów samochodowych. W 2008 roku została otwarta sala tradycji, w której gromadzone są pamiątki związane z historią szkoły i gdzie nasi goście mogą pozostawić swoje wrażenia na kartach księgi pamiątkowej. W tym samym roku uczniowie święcili triumfy w Olimpiadzie Techniki Samochodowej, dzięki czemu szkoła otrzymała tytuł najlepszej "Samochodówki" w kraju oraz urządzenia do ustawiania świateł w samochodach, sprawdzania akumulatorów i diagnostyki układów klimatyzacji, wyważarkę, szafę narzędziową firmy Beta oraz prostownik Boscha. Z Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego uzyskaliśmy trzy samochody marki Opel Vectra przeznaczone na cele dydaktyczne i służbowe. ABW podarowało natomiast auto marki Lancia. W roku szkolnym 2007/2008 ruszyły spotkania z cyklu lekcji patriotycznych, poświęcone zasłużonym rodakom, historii szkoły i miasta. Pierwszą lekcję przeprowadziła pani Ramona Sokół z Towarzystwa Rodzin Katyńskich w Radomiu. W styczniu 2009 r. odbyła się inauguracja pokazów z fizyki, których byliśmy jednym z trzech realizatorów. Honorowy patronat nad imprezą objęli Prezydent Miasta Andrzej Kosztowniak, Mazowiecki Kurator Oświaty Karol Semik oraz Mazowieckie Stowarzyszenie na rzecz Uzdolnionych. Uroczystość otwarcia uświetnili: profesorowie Uniwersytetu Warszawskiego Jan Pluta oraz Mirosław Karpierz, którzy wygłosili inauguracyjne wykłady. Uczniowie naszej szkoły prezentowali praktyczne wykorzystanie zjawisk fizycznych. Wspólnie z warsztatami szkolnymi (CKP) przygotowali pokaz samochodowych układów: zapłonowego, chłodzącego, hamulcowego z ABS oraz klimatyzacji. Nasi uczniowie godnie reprezentowali szkołę w czasie uroczystości otwarcia, wzbudzili zainteresowanie młodszych kolegów gimnazjalistów. W marcu 2009 w budynku ZSS przygotowana została konferencja przedstawiająca projekt „Szkoła kluczowych kompetencji. Program rozwijania umiejętności uczniów szkół Polski Wschodniej”. W ramach projektu szkoła weźmie udział w warsztatach dotyczących opracowywania programów nauczania i metodyki rozwijania kompetencji kluczowych, z uwzględnieniem sytuacji lokalnej, regionalnej oraz potrzeb pracodawców. Nauczyciele otrzymają merytoryczne i finansowe wsparcie przy opracowywaniu autorskich programów z zakresu rozwiania kompetencji kluczowych z zakresu: przedmiotów matematyczno- przyrodniczych, technologii informacyjno- komunikacyjnych (ICT), języków obcych, przedsiębiorczości. 17 kwietnia odbyło się I seminarium popularnonaukowe „Przyszłość motoryzacji a ekologia”, które zorganizowane zostało w ramach Dnia Otwartej Szkoły. W tym ważnym dla nas dniu w szkole gościł Prezydent Miasta Radomia oraz członek Zarządu Województwa Mazowieckiego Piotra Szprendałowicz. Wykłady poprowadzili między innymi wykładowcy z Politechniki Radomskiej. W naszej placówce odbyły się także szkolenia z zakresu pierwszej pomocy, w którym uczestniczyli zarówno uczniowie jak i nauczyciele. W dniu 28 kwietnia 2009 r. na terenie Nadleśnictwa Radom miały miejsce XVII Mistrzostwa Pierwszej Pomocy PCK. Wzięło w nich udział 10 drużyn z radomskich szkół średnich, w tym również zespół Szkolnego Koła PCK reprezentujący „Samochodówkę”. Dzięki przebytym kursom i praktyce zdobytej podczas zawodów okręgowych, już po raz drugi z rzędu nasza drużyna wywalczyła pierwsze miejsce. Dzięki tej wygranej będziemy reprezentować Radom na mistrzostwach okręgowych, które odbędą się w Ciechanowie. Warto również wspomnieć, że ZSS od 2005 roku według Zarządu Mazowieckiego PCK jest na pierwszym miejscu w ilości oddawania krwi w naszym województwie. Znacznym osiągnięciem „Samochodowki” było zajęcie III miejsca ogólnopolskim konkursie „Na plakat z okazji 70. Rocznicy Zbrodni Katyńskiej”.

Ta strona internetowa używa ciasteczek "cookies" dla zapewnienia właściwego działania wszystkich dostępnych funkcji. Jeśli się z tym nie zgadzasz możesz określić sposób przechowywania "cookies" w swojej przeglądarce internetowej. Wiedz jednak, że może to doprowadzić do wstrzymania prawidłowego działania tej strony internetowej.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Zrozumiałem

We have 63 guests and no members online

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zespół Szkół Samochodowych w Radomiu - 2016

Mapa serwisu

Projekt i wykonanie 2015: